Realitycheck
Hoe weet je in deze tijd dat het zetten van een stap naar een andere baan zinvol is. Moet je het wel willen?
Op een gegeven moment in je leven, vaak rond je 40ste jaar popt de vraag op; Blijf ik dit nog doen tot aan mijn pensioen. Moet ik hier blijven, gewoon doorgaan, niet zeuren, kan ik hier stappen maken in mijn loopbaan, waar ik zelf van groei? Word ik daar blij van? Heb ik het gevoel dat wat ik doe een wezenlijke bijdrage levert?
Als je gaat nadenken over zo’n verandering komt er vrijwel direct zo’n stemmetje achteraan van twijfel, angst, bezorgdheid.
Je gaat dingen bedenken hoe je het werk wat je nu doet, in een positiever daglicht kan stellen. Ik heb leuke collega’s, ik werk hier al zolang etc.
Toch voel je je niet tevreden, niet voldaan. Het is best ingewikkeld om je loopbaan zomaar een andere wending te geven. Je weet immers wat je hebt, niet wat je krijgt. Ik noem het het gemak van het ongemak.
Diep van binnen weet je er is vast nog iets anders, maar wat. Je koopt of leent het zoveelste zelfhulpboek. Het zet je aan het denken alleen het zetten van die eerste stap…Oh..
Je kan namelijk wel beslissen, ik wil een andere route in mijn loopbaan alleen hoort daar wel een actie bij. Beslissen is 1, actie is twee.
