WAT DOE JIJ VOOR WERK NA JE 40-STE?

Hoe weet je in deze tijd dat het zetten van een stap naar een andere baan zinvol is. Moet je het wel willen?

Op een gegeven moment in je leven, vaak rond je 40ste jaar popt de vraag op; Blijf ik dit nog doen tot aan mijn pensioen. Moet ik hier blijven, gewoon doorgaan, niet zeuren, kan ik hier stappen maken in mijn loopbaan, waar ik zelf van groei? Word ik daar blij van? Heb ik het gevoel dat wat ik doe een wezenlijke bijdrage levert?

Als je gaat nadenken over zo’n verandering komt er vrijwel direct zo’n stemmetje achteraan van twijfel, angst, bezorgdheid.

Je gaat dingen bedenken hoe je  het werk wat je nu doet, in een positiever daglicht kan stellen. Ik heb leuke collega’s, ik werk hier al zolang etc.

Toch voel je je niet tevreden, niet voldaan. Het is best ingewikkeld om je loopbaan zomaar een andere wending te geven. Je weet immers wat je hebt, niet wat je krijgt. Ik noem het het gemak van het ongemak.

Diep van binnen weet je er is vast nog iets anders, maar wat. Je koopt of leent het zoveelste zelfhulpboek. Het zet je aan het denken alleen het zetten van die eerste stap…Oh..

Je kan namelijk wel beslissen, ik wil een andere route in mijn loopbaan alleen hoort daar wel een actie bij. Beslissen is 1, actie is twee.

Een deel van loopbaan verhaal:

Ik was voor een deel van mijn loopbaan een docent. Ik vond het hartstikke leuk om leerlingen te stimuleren in hun ontwikkeling. Nadat ik verschillende soorten vakken had gegeven dacht ik, is dit het nu. Wil ik dit doen tot aan mijn pensioen. De vraag sudderde een in mij. Het antwoord kwam op het moment dat ik voor de klas stond als drama docent. Zo vlak voor de herfstvakantie dacht ik; Nu geef ik weer een ander vak, alleen de methodiek, de inhoud varieert maar wat verandert er nu wezenlijk voor mij. De stop kwam hard aan in mijn hoofd. Ik ga iets anders doen, ik moet iets anders gaan doen.  Niet omdat de leerlingen geen uitdaging meer vormde, niet omdat ik geen aardige collega’s had. Ik voelde dat als ik zals mens verder wilde groeien ik een stap moest gaan maken. Zonder plan heb ik toen mijn baan opgezegd. 

Noem dat zoals je wil, stom, lef of wat dan ook. Uit ervaring kan ik je vertellen dat het hebben van een plan uitmaakt!

Daarom laten we bij Proefkracht jou gezekerd experimenteren. Door jou met al jouw ervaring, vaardigheden, kwaliteiten een proefperiode te laten meedraaien binnen een ander bedrijf, andere sector.

Een realitycheck om te zien waar je nu staat en waar je heen wilt. Niet alles is mogelijk. Als je er nog steeds van droomt om astronaut te worden of om op het toneel van Carre. Vergeet het.

Wel krijg je antwoord op de vraag waar jij, ± 36 uur per week , van jouw leven aan wilt  besteden?

Het ontwikkeladvies vanuit het ministerie is op. Dit betekent niet de zoveelste smoes om stappen te gaan zetten. Toch? Overleg met je werkgever of hij/zij in jou wil investeren op een andere manier. Of wacht je liever op een burn-out? Het is aan jou!